Poesia kaiera
XVIII
Dolua erretzea balego
murgildutako ikatz kozkor bat bezala,
bihotzak atseden hartuko luke,
arima betea isilduko litzateke
errezel bat bezala;
baina gau osoan aritu naiz
sua isiltzen ikusten,
errauts grisa leuntzen:
suharri egoskorra astindu dut
garrek alde egin dute,
eta penak ziztatzen du, eta hor
datza bihotz trebea indarge.
XVIII
If grief could burn out / Like a sunken coal, / The heart would rest quiet, / The unrent soul / Be still as a veil; / But I have watched all night // The fire grow silent, / The grey ash soft: / And I stir the stubborn flint / The flames have left, / And grief stirs, and the deft / Heart lies impotent.