Poesia kaiera
Zein urruti
Zein urruti, gazteak abiatzen
eskualdeetan barna, edo gatzezko soka zuria
harantzagoko kostalde berdean,
gora eta behera;
artzainak, edo zurginak, edo egunsenti aurretik
herri ezkonduetatik ihes egiteko
irrikan daudenak;
akordeoiak ontzigainetan
jotzen urezko malkor
erasokorrez harantz, edo gauean, berandu,
ezti, izarren kulunkaren azpian;
eta halako batean lematik
ustekabeko irudia: neska bat ostatu merkean arropa garbitzen;
etengabe adarkatzen da.
Hori da gazte izatea,
arropa erosi berrien gisa
mende nahasia onartzea,
oinek inprimaturiko erabaki handiak,
non zapaldu hura asmatuz,
ezusteko leihoak kale bat konjuratzen.
How Distant
How distant, the departure of young men / Down valleys, or watching / The green shore past the salt-white cordage / Rising and falling, // Cattlemen, or carpenters, or keen / Simply to get away / From married villages before morning, / Melodeons play // On tiny decks past fraying cliffs of water / Or late at night / Sweet under the differently-swung stars, / When the chance sight // Of a girl doing her laundry in the steerage / Ramifies endlessly. / This is being young, / Assumption of the startled century // Like new store clothes, / The huge decisions printed out by feet / Inventing where they tread, / The random windows conjuring a street.