Esatekorik gabe
Laharra bezain lauso diren nazioendako
harkaitz tarteko nomadendako
altuera txikiko tribu tatuatu
eta harri hesiko familiendako
hiri industrialetako goiz ilunetan
bizitza pixkanaka hiltzea da.
Hori baino ez dira
eraikitzea, bedeinkatzea
amodioa eta dirua neurtzea ere,
pixkanaka hiltzeko moduak.
Txerribodan emandako eguna
edo lorategian igarotako festa,
lekukotza ematen duten orduak
edo jaiotzak, halaber,
heriotzarantz doaz pixkanaka.
Eta hau esatea batzuendako
ezer ez esatea bezala da; beste batzuk,
esatekorik gabe uzten ditu.
Nothing To Be Said
For nations vague as weed, / For nomads among stones, / Small-statured cross-faced tribes / And cobble-close families / In mill-towns on dark mornings / Life is slow dying. // So are their separate ways / Of building, benediction, / Measuring love and money / Ways of slow dying. / The day spent hunting pig / Or holding a garden-party, // Hours giving evidence / Or birth, advance / On death equally slowly. / And saying so to some / Means nothing; others it leaves / Nothing to be said.