Poesia kaiera
Aurkibidea
Aurkibidea
Lur gainean etzaten naizenean
Goizeko arrosa bat bezain gorri jaikitzen naiz.
Borroketan ringaren zorua bilatzen dut
Nire burua hondarrarekin igurzteko
Eta horrek edabe baten eragina
Lortzen du. Ezin naiz munduaren ingerada
Zabaletik jaregin, bere ibai-zainak.
Hemen behean nire kobazuloan
Harkaitz eta sustrai artean hertsia
Sortu ninduen iluntasunean sehaskatzen naiz
Eta muino txiki baten gisa
Arteria guztietatik naiz elikatzen.
Betor hurrengo heroia
Urrezko sagarren eta Atlasen peskizan.
Nirekin borroka egin beharko du lehenbizi
Ospearen erresuma honetara sartu aurretik
Zerukoen eta errege-erreginen artera:
Eraitsi nazala eta nire jaiotzea berritu
Baina ez dezala bere asmoa zertu, niri lurra kenduz,
Nire goraldia, nire erorikoa.
Antaeus
When I lie on the ground / I rise flushed as a rose in the morning. / In fights I arrange a fall on the ring / To rub myself with sand. // That is operative / As an elixir. I cannot be weaned / Off the earth's long contour, her river-veins. / Down here in my cave // Girdered with root and rock / I am cradled in the dark that wombed me / And nurtured in every artery / Like a small hillock. // Let each new hero come / Seeking the golden apples and Atlas: / He must wrestle with me before he pass / Into that realm of fame // Among sky-born and royal. / He may well throw me and renew my birth / But let him not plan, lifting me off the earth, / My elevation, my fall.