KWIATKOWSKI LAKO

Bizikleta gainean aldapa bati ekitean

ziklista sentitu izan naiz beti.

Merckx izan nintzen haurtzaroan,

Hinault gero, Lejarreta, Indurain,

atzera begiratu gabe buruan erasoan.

Orain, aldiz, onenean ere,

Kwiatkowski lako sentitzen naiz;

ez ordea Munduko Txapelketa irabazten

edo Donostiako Klasikoa Bulebarrean,

ezpada besterentzat lanean indarrez hustuta

helmugara iristea beste xederik ez duenean,

zer galdurik ez, derrigorraren zamatik libre,

inori ezer erakutsi beharrik gabe.

Idazle moduan are apalagoak ditut

garai bateko alegiazko gizandikeriak.

Orain, asko jota, onenean ere, idaztean

Juan Luis Zabala lako sentitzen naiz.