«Liburua elkarrizketa sinbolikotzat jo daiteke, eta ondorio gisa atera ere bat orduko abertzaleak eta gaurkoak antzekoak direla, euskaran eta euskal lurrari dioten maitasunean batez ere».

«Azken unean, eta beti bezala, irakurleari idazlea desagertu egiten zaio. Oraingoan, hala ere, Zabalarenganaino heldu eta ukitu izanaren sentsazioa gelditzen zaigu».

«Hasieratik bukatu arte, jauzi batzuk gora-behera, idazleak narrazio bizi eta ustekabez betea borobiltzea lortzen du. Honi, gainera, erabilitako estilo arina gehitu behar zaio».

«Liburua, finean, bizitzari buruzko hausnarketa bezainbat da heriotzaren ondorengo irudikapena. Biak estu-estu lotutako eta elkarren segidako denbora-tarte gisa uler ditzakegu: bizitza zein heriotza».

«Eleberri osoa, euskal literaturari eta euskaraz idazten dutenei egindako omenalditzat har daiteke. Alde honetatik ez dira falta erreferentzia dibertigarriak».