BAINURAKO DAGO

Ubeltzen hasi da zerua eta ume alai batek

mundua begiratu du zikin putzu-zulotik

ekaitza datorrela dirudi

argiz beteko dela gaua

auzokoek zurezko leiho-oholak zabaldu dituzte

gauarekin ilunpekoak egurasteko bezala

ateri da oraindik

soinekoak daude atzeko etxeetan

txori elbarriak bezala hegaka

geldi txalupak portuan

geldi haien izenak

geldi haien islak

bizpahiru lagun urruneko batelean

kamiseta hutsean bonbilla baten argitan

—zurrumurru modura hedatzen da haien hizketa—.

Arrisku orotik salbu zirudien gaur denak

baina ikusi egin dizut

apar uherra begietan

lata amaitu, arropa erantzi eta bainura jo dugu

marea behean

luze ibili barrura

igerian apartatu gura izan duzu

zerbait atzean uzten joatearen izua

—haragiaren zoriona ur beltzetan—

hondarrak estali du gero lurra

ile bustiaren freskura oherakoan.