GELTOKIKO HERRIA

Hemen dago mugarik gabeko existentzia:

eguzkitan, ez oso hiztun eta eskuragaitz.

Philip Larkin

Adreiluzko etxeak eta toldo berdeak

pintatuak bezala datozkit leihora:

bizitza erakusten didate

atseden hartzen bestaldean.

Emakume bat zortzigarrenean

esku biekin aurpegiari eusten

—auzoko nekeen zaindari dirudi—

neska bat ume bati titia ematen

futbol taldeen kamisetak sikatzen

eta itxitako taberna bat: Bar Boa.

Abiatu aurretik idatzi dut:

Munduaren gailur bat izan zitekeen

eguerdiko argi-galdatan

trena bezain geldi ez balego dena

—asko dakienaren egonarriz

begia igurzten gelditu da emakumea—.