Aurkibidea
Aitzinsolasa
Rikardo Arregi Diaz de Heredia
1927 - 1932
1933 - 1938
1939 - 1947
1948 - 1957
"Poesiarik benetakoena itxurakeriarik handiena"
1958 - 1973
Aurkibidea
Aitzinsolasa
Rikardo Arregi Diaz de Heredia
1927 - 1932
1933 - 1938
1939 - 1947
1948 - 1957
"Poesiarik benetakoena itxurakeriarik handiena"
1958 - 1973
LEKUKOAK
Gauez berandu etzaten dira
Gizon gazteak ohean,
Burukoek ez dituzte aisatzen
Buru artegak,
Beren patua erabakiko duen zozketa
Bihar egingo da,
Norberak abiatu beharra du eta arrisku
Eta oinazeari aurre egin.
Neroni ote? Neroni ote?
Bihotzean begiratu eta ikusi:
Hor dago erantzuna.
Bihotzak malabari
Edo dantzari argi antzera
Eskujoko bitxi anitzez
Engainatzen zaitu,
Eta zioak polizonteen gisa
Beranduegi aurkitzen dira.
Zer eginen du, bere bihotzak
abiatzea aukeratu badu?
Bihotza laztu ahala
Lasaitasuna galduko du,
Bekaitz izanen die txori astunei
Etxean, lorategietan,
Ibili behar baitu
Premiabako arriskutik
Segurtasun amaigaberako
Bide huts eta berekoia.
Salbatuko ote da eta itzuli
soinua bere lurraldera?
Hodei eta lehoiak
Aurrean ditu zutik, lanjeros,
Eta ametsen herra.
Beraz utzi lauda gaitzan,
Ahalke izan ez dadin
Krisiaren orduan,
Herdoilaren bailaran
Zartatuko zaio distira.
Nor zara zu, zeinen mintzoa
entzuten baita urrunegi?
Zu hiria zara eta gu erlojua.
Gu malkortegiko atearen zaindariak gara,
Biak.
Ezker-eskubi,
Gau eta egun,
Zelatan zaitugu.
Gure hitza desobeditu dutenei gertatutakoa
Ez galdetzea zuhurrago litzateke;
Horiendako
Gu zurrunbiloa ginen, gu haitzondoa,
Gu lokamuts formala, tristura
Eta zoritxarreko arrosa.
Igo mastan gora, ikasi marinelaren hitzak
Txoriez zamaturik irletatik datozen untziak
Porturatzean;
Kontatu arrantza eta beste gizonei buruzko istorioak,
Bizitza gatibuen amets zabalak,
Ostatu argituan.
Baina ez uste ez dakigunik,
Edo axoleza itxuraz gordetako hori so batez aurkituko
Ez genukeenik
Ez dugu ezer egin, ez diogu ezer,
Baina ez erratu hilik gaudelako ustez;
Ez nezakeen dantza egin.
Erorialdia izan dezakezulakoz gaituzu kezkan;
Ordutan izan gaituzu zelatan lorategiko
Hormatik;
Zerua iluntzen ari da izpila bezala;
Zerbait erortzear da euria bezala,
Eta ez dira loreak izanen.
Betazalen antzera zelai berdeak irekitzean,
Estaltzea hobe zena errebelatuz
Atsekabea:
Eta begira, zure atzean zaratarik gabean,
Oihanak hazten eta hedatzen ari dira
Kreszendo hilkorrean.
Maratila bere sarrailan ari da irristatzen;
Leihoz kanpo mudantzetako furgoi
Beltza
Eta orain bapateko larritasun azkarrez
Kaputxadun emakumea dator, zirujano konkorduna
Eta Guraiza Gizona.
Edozein egunetan gerta daiteke;
Kasu, beraz, esan eta egiten
Duzunarekin,
Izan garbi, izan apain, olioztatu sarraila,
Jorratu ortua, eman giltza erlojuari;
Gogoratu Biak.