Poesia kaiera
Árpád Szenes-entzat
Hala goiztirian askatzen da argia
Eta batzen da biderkatzen
Asmatzeko ikara astrapala orgia
Erresuma agertua
Oasia eta palmadia… zehatza distantzia
Jasotakoaren asmazio arretatsua
Pintoreak denbora arnastuan pintatuaz
Begitarte maitatu baten gisa ezagutzen du mundua
Pintatzen ditu azalera luzeak lerro luze lisoak
Lurraren ibilera nasaia eta haren biloak
Pintatzen du margolana margolanaren barruan
Ehuntzen da bilbez bilbe ehundegian ehuna nola
Margolan deitzailearen margolan deitua
Pintatzen ditu zomorro egiptoarra palmondoaren azala
Hala goiztirian askatzen ditu argiak
Samurtasun sakona gauzekiko gure ituna
Horra eguzkiaren mitoa gariaren esku fina zomorro grekoa
Amodioak eguzkia eta beste argizagiak mugiarazten dituenak
—Dante Alighierik dioenez—
Mugitzen eta egokitzen ditu gela eguna pintzela
Para Árpád Szenes
Assim a luz ao madrugar liberta / E una se multiplica / Para inventar o espanto o alvoroço a festa / Do reino revelado // Oásis e palmar — distância justa / Atenta invenção do que foi dado / O pintor pinta no tempo respirado / Reconhece o mundo como um rosto amado // Pinta as longas extensões as longas lisas linhas / O caminhar comprido da terra e suas crinas // Pinta o quadro dentro do qual o quadro / Se tece malha a malha como em tear a teia / O outro quadro do quadro convocador convocado / Pinta o bicho egípcio os dedos da palmeira // Assim a luz ao madrugar liberta / A ternura funda nossa aliança com as coisas / Eis o mito solar a fina mão do trigo o bicho grego // O amor que move o sol e os outros astros / —Como o Dante Alighieri disse / Move e situa o quarto o dia o quadro