Minotauroa
Kretan
Minotauroaren erresuman
Itsasoan bainatu nintzen
Bada dantza zalu bat zezen baten aurrean dantzatzen dena
Egunaren antzinateko gaztaroan
Ezein drogak ez ninduen horditu ez ostendu ez babestu
Retsina baizik ez nuen edan jainkoei zegokien partea lurrera isuriz
Kretan
Lorez apaindu nintzen eta belarren mingots bizia murtxikatu nuen
Guztiz esna lurra komekatzeko
Kretan
Zoruari musu eman nion Ulisesek bezala
Ibili nintzen argi biluziaren pean
Neu ere suntsiturik nengoen hiri eraitsia
Inork berreraiki gabea bezala
Halere nire patio hutsetako eguzkitan
Furia nagusi da ukigabe
Eta nirekin batera itsaso barrura sartzen da
Zeren begiak zabalik pulunpatzen direnen arraza horretakoa naiz
Leizea harriz harri anemonaz anemona lorez lore miatzen duten horietakoa
Eta Kretako itsasoa barrutik urdina da dena
Bezperako bozkarioaren opagai miragarria
Minotauro goibelaren nabigazioen eremua
Pinturak uhinak zutabeak eta ordokiak
Kretan
Guztiz esna zeharkatu nuen eguna
Eta jauregi ozar eta gorrietan barrena ibili nintzen
Ondoz ondoko jauregi latzetan
Non ilunpe xuxurlatuaren arnasotsa eraikitzen baita
Eta ilunantz izugarriaren betsein erdi urdinek zelatatzen baikaituzte
Egunari atxikirik...
Borrokazko eta aurkaritzazko jauregi dualean ibili nintzen
Non lirioen printzeak bere goizeko keinuak eraikitzen baititu
Ezein drogak ez ninduen horditu ez ostendu ez babestu
Uhinean enekin dantzatzen den Dioniso ez da ezein merkatu beltzetan saltzen
Aitzitik harakoen lore bat legez hazten da, beren izatea etengabe
bilatzen eta galtzen duten banatzen eta batzen zaien horiena
Eta hori da izatearen dantza
Kretan
Hiri minostarreko adreiluzko murruak
Algaz nahasiriko lokatzez eginak dira
Eta nire itzalaren gibelera biratu nintzenean
Ikusi nuen urdina zela sorbalda ukitzen zidan eguzkia
Kretan Minotauroaren erresuman uhina zeharkatu nuen
Begiak zabalik guztiz esna
Drogarik gabe eta edaberik gabe
Gauzen handientzaren aurrean edandako ardoa edanda bakarrik...
Zeren arraza horretakoa naiz labirintoa korritzean
Hitzaren lerroaren haria egundo galtzen ez duten horietakoa
O Minotauro
Em Creta / Onde o Minotauro reina / Banhei-me no mar // Há uma rápida dança que se dança em frente de um toiro / Na antiquíssima juventude do dia / Nenhuma droga me embriagou me escondeu me protegeu / Só bebi retsina tendo derramado na terra a parte que pertence aos deuses // De Creta / Enfeitei-me de flores e mastiguei o amargo vivo das ervas / Para inteiramente acordada comungar a terra / De Creta / Beijei o chão como Ulisses / Caminhei na luz nua // Devastada era eu própria como a cidade em ruína / Que ninguém reconstruiu / Mas no sol dos meus pátios vazios / A fúria reina intacta / E penetra comigo no interior do mar / Porque pertenço à raça daqueles que mergulham de olhos abertos / E reconhecem o abismo pedra a pedra anémona a anémona flor a flor / E o mar de Creta por dentro é todo azul / Oferenda incrível de primordial alegria / Onde o sombrio Minotauro navega // Pinturas ondas colunas e planícies / Em Creta / Inteiramente acordada atravessei o dia / E caminhei no interior dos palácios veementes e vermelhos / palácios sucessivos e roucos / Onde se ergue o respirar da sussurrada treva / E nos fitam pupilas semi-azuis de penumbra e terror / Imanentes ao dia – / Caminhei no palácio dual de combate e confronto / Onde o Príncipe dos Lírios ergue os seus gestos matinais // nenhuma droga me embriagou me escondeu me protegeu / O Dionysos que dança comigo na vaga não se vende em nenhum mercado negro / Mas cresce como flor daqueles cujo ser / Sem cessar se busca e se perde e se desune e se reúne / E esta é a dança do ser // Em Creta / Os muros de tijolo da cidade minóica / São feitos com barro amassado com algas / E quando me virei para trás da minha sombra / Vi que era azul o sol que tocava o meu ombro // Em Creta onde o Minotauro reina atravessei e vaga / De olhos abertos inteiramente acordada / Sem drogas e sem filtro / Só vinho bebido em frente da solenidade das coisas – / Porque pertenço à raça daqueles que percorrem o labirinto, / Sem jamais perderem o fio de linho da palavra