HAZIA DESERTUAN

Hemen nago bete ezinik hainbeste igerileku

hemen nago Alderdiak noiz irabazi

amestutako portuetako lurruna, arraina ur lohietan,

zure titi zuriak ukitu orduko deformatzen zaizkit.

Eta ametsa errepikatzen da hainbeste non bizitza den

gauetako lo-galtzea, eta oraingo hau ezer ez da,

hain da berdea, sarria eta euritsua

tigrearen urtaroa.

Tigrearen urtaroa.

Argaltzen ari naiz, ez tigrea bezala

baizik eta txakurra bezala.

Eta zoriontsu naiz.

Ematen du ez dudala merezi baina ederki kostatu zait

nire hariak askatzea, garretan zegoen hiritik irtetea

bakean daroa errekak haurren haurtzaroa

gure eskeletoen distira itsasoko uretara orain.

Pentsa ezazu une batez: ez genukeen bidaia hau egingo

ez bagenu auto hartan larrua jo

umeek ez zuketen Erromara joateko ilusioa edukiko.