Autopsiarako frogak
Aurkibidea
Zaldibia, XVIII. mende amaiera
Seulement avec les domestiques
Zapataria zaldun jantzi zutenekoa
1963-04-24: data historiko bat, adibidez
Telefono dei bat (besterik ez)
Gaztela zaharra, Gaztela berria
Mattinen heriotza, 1981 Donostia
Euskara gaztelaniaren geneetan
Ardituen geometria: atxik diglosiari!
Voyeur linguistikoak ez dakusana
El irresistible atrajo del idealismo identitario
Lenguas avanzadas, herri bizkorrak
Kolonialisten luzera biko neurkinak
C'est le fromage qui parle basque
Douce France de nos souffrances
Euskara politika da (okzitaniera bezala)
La maison des quatre fils Aymon
Gutxiespenaren historia baterako
Hizkuntzak damaigun zertasun agiria
Zertarako balio dizue zuen hizkuntza horrek?
Aurkibidea
Zaldibia, XVIII. mende amaiera
Seulement avec les domestiques
Zapataria zaldun jantzi zutenekoa
1963-04-24: data historiko bat, adibidez
Telefono dei bat (besterik ez)
Gaztela zaharra, Gaztela berria
Mattinen heriotza, 1981 Donostia
Euskara gaztelaniaren geneetan
Ardituen geometria: atxik diglosiari!
Voyeur linguistikoak ez dakusana
El irresistible atrajo del idealismo identitario
Lenguas avanzadas, herri bizkorrak
Kolonialisten luzera biko neurkinak
C'est le fromage qui parle basque
Douce France de nos souffrances
Euskara politika da (okzitaniera bezala)
La maison des quatre fils Aymon
Gutxiespenaren historia baterako
Hizkuntzak damaigun zertasun agiria
Zertarako balio dizue zuen hizkuntza horrek?
HIZTUNEK LEKU
Gaza txipi ugaritan gaude zipriztinduak euskaldunok. Horrek edonontasuna ematen dio euskarari. Kontuan hartzekoa da. Besterik ez daukagulako ere izan liteke kontuan hartzekoa, ados. Zentro (txipi) asko ditugu, buruanitzak gara, baina Hiria dugu eskas, nukleo gotor bat, kultur kontsumoa bideratuko lukeena berbarako, gure Bartzelona gure Paris gure New York, edo, beste barik, gure neguko kaserna.
Hiri posible hori, Donostia zela edo izan zitekeela uste izan dugu luzaz.
[...] euskaldun dentsitatea kontuan hartuta, Donostian espero izaten da aldez aurreko hautaketarik gabe, taberna, denda edo kiosko batera gerturatuz gero, euskara naturaltasunez erabili ahal izatea; baina, noski, gehiegitan ez da horrela gertatzen. Ondorioz, errazago da Donostiako euskalduna erregistro linguistikoa aldatu beharrean aurkitzea, egoera frustragarria benetan.
Frogak ematen bizi gara. Bagarela. Oraino hemen.
Ez da samurra gure Gaza txipietarik lekora.
Ozta bada ozta, bizi garela ari gara esaten, hemen garela, leku eske. Hori dauka hizkuntza batetik bestera ibiltzeak, leku egitea, apurka, zeharbidez, sinbolikoki. Euskaldun dentsitate txipian bizi diren hiztunek, euskararen gotorleku hesituan sortu ohi den elkartasun linguistikoan kukuturik, ez daukate ahaltasun hori.
Trinkotzea ongi dago, euskal mundu bat eraikitzeko ezinbertzeko baldintza baita. Ez dakit, hala ere, trinkotze horrek ez digun halako autismo bat ekarri, alegia, ghettorako joera arriskutsua, euskal komunitatetik kanpora ezin begiratua, jende normalarengandik urruntzea eta erabakiguneetan zer mamitzen den ez ohartzea.
Aingeru Epaltzak leialki ageri du gure ahuldade nagusia: gu ez gara normalak, partikularzki ez daukagulako erabakigunerik, gizartea inplikatuko duten deliberoak gutaz haraindian direlako hartzen.
Gatazkan dago (euskararen) bizia. Ez Gatazkan, gatazkan baizik, gatazka zehatz eta jakinetan, beste anormal horien aurkarteko.
Ramon Saizarbitoria. Aberriaren alde (eta kontra). Alberdania, 1999
Aingeru Epaltza. Etxean otso, kanpoan... deus ez. Euskaldunon Egunkaria, 2000-07-06