Urrutiko herrixka
Mendiak gupidagabeak dira
euriarekin lurmentzen ari da elurra
leia egingo du berriro.
Kafetxean bi arrotz
eskusoinua jotzen ari dira
eta gizonez beteriko gela kantuan.
Ahaireek betetzen dituzte
bihotzeko zakuak
begietako askak.
Hitzek betetzen dituzte
belarrien artean
marruka ari diren ukuiluak.
Musikak tipiltzen ditu kokospeak
askatzen giltzadurak
erreumarako sendabide bakarra da.
Musikak garbitzen ditu azkazalak
leuntzen eskuak
berdintzen kailuak.
Gizonez beteriko gela bat,
azienda zipatutik, gasoiletik,
betiereko palakadetatik etorriak guztiak,
ferekatzen ari da
amodiozko kanta baten ahairea
esku goxoz.
Eskuturretatik alde egin dute nireek
eta mendiak zeharkatzen ari dira
zure bularren xerka.
Kafetxean bi arrotz
eskusoinua jotzen ari dira
euriarekin lurmentzen ari da elurra.
Distant Village
The mountains are pitiless / the rain is melting the snow / it will freeze again. // In the cafe two strangers / play the accordion / and the room of men are singing. // Tunes are filling / the sacks of the heart / the troughs of the eyes. // Words are filling / the stalls / which bellow between the ears. // Music shaves the jowls / loosens the joints, / the only cure for rheumatism. // Music cleans the nails / softens your hands / scours the callouses. // A room full of men / come from drenched cattle, / diesel oil, the eternal shovel, // are caressing / the air of a love song / with sweetened hands. // Mine have left my wrists / and are crossing the mountains / to find your breasts. // In the cafe two strangers / play the accordion / the rain is melting the snow.