Lurra zegoen haien baitan, eta

zulatu egin zuten.

Zulatu eta zulatu, hala pasatu zitzaien

eguna albotik, gaua. Eta ez zuten Jainkorik gurtu,

hau guztia nahi omen zuena,

hau guztia omen zekiena.

Zulatu zuten eta ez zuten beste ezer entzun;

ez ziren jakintsuago bilakatu, ez zuten kanturik asmatu,

ez zuten hizkuntzarik asmatu.

Zulatu egin zuten.

Barealdia etorri zen, ekaitza ere etorri,

itsasoak oro etorri ziren.

Zulatzen dut, zulatzen duzu, eta harrak ere zulatu,

eta kantak dio: zulatu egiten dute.

Oi bat, oi batere ez, oi inor ez, oi zu:

Nora zeraman bideak inora ez zeramanean?

Oi zulatzen duzu eta zulatzen dut, eta nik ere neure burua zulatzen dut zureganantz,

eta eraztuna gure hatzean itzartzen da.