Zugandik niganainoko urteak

Berriz kizkurtzen zaizu ilea, negar egiten dudanean. Zure begien urdinez

janzten duzu gure maitasunaren mahaia: udaren eta udazkenaren arteko ohe bat.

ez nik, ez zuk, ez eta hirugarren batek ere prestatutakoa edaten dugu:

zerbait huts eta hondarrekoa.

Geure burua itsaso sakonaren ispiluetan dakusagu eta bizkor pasatzen dizkiogu janariak elkarri:

gaua gaua da, goizarekin hasten da,

zure ondoan uzten nau.