Etxeratzea

Elurra erori, gero eta trinkoago,

uso koloreko, atzo bezala,

elurra erori, orain ere lotan bazeunde bezala.

Zuria, urruntasunean nabarmen.

Haren gainean, bukaezina,

galdutakoaren leraren lorratza.

Azpian, ezkutaturik,

sakatzen du

begiak mintzen dituenak,

muinoz muino,

ikusezin.

Bakoitzean,

bere gaurkoan etxekotuta,

mututasunerantz lerratzen naiz bat:

egurrezkoa, palto bat.

Han: sentipen bat,

izotz-haizeak eramana,

bere uso-, bere elur-

zapi koloreduna banderatzat hartu eta paratzen duena.