Poesia kaiera
Poesia kaiera
Sophia de Mello
itzulpena: Iñigo Roque
2015, poesia
64 orrialde
978-84-92468-67-6
Sophia de Mello
1919-2004
 
 

 

Idaztea

 

Mocenigo jauregian bakarrik bizi zelarik

Lord Byron-ek sala handiak erabiltzen zituen

Bakardadea ikusteko mirailik mirail

Bai eta ateen ederra ere inor ez igarotzean

 

Isilaren itsas hotsak aditzen zituen

Eta urratsen oihartzun galdua urrutiko korridore batean

Zoru leunduaren distira garbia maite zuen

Eta sabai gora itzal-kiribilekoak

Eta eserleku bakarrean jesartzen zen arren

Aulkiak hutsik ikusten zituen pozarren

 

Bistan da inork ez duela hain bizi-eremu handia behar

Baina idazteak bakarraldiak eta desertuak eskatzen ditu

Eta beste gauza baten itxuran itxuratzen diren gauzak

 

Irudika dezakegu mahaian jesarrita

Irudika lepo altu tapitua

Alkandora zuria zabalik

Paperaren zuria idatziaren aramuak

Eta kandelaren argia —margolan batzuetan nola—

Adiaren bahituraren abioa

 

A escrita

No Palácio Mocenigo onde viveu sozinho / Lord Byron usava as grandes salas / Para ver a solidão espelho por espelho / E a beleza das portas quando ninguém passava // Escutava os rumores marinhos do silêncio / E o eco perdido de passos num corredor longínquo / Amava o liso brilhar do chão polido / E os tectos altos onde se enrolam as sombras / E embora se sentasse numa só cadeira / Gostava de olhar vazias as cadeiras // Sem dúvida ninguém precisa de tanto espaço vital / Mas a escrita exige solidões e desertos / E coisas que se vêem como quem vê outra coisa // Podemos imaginá-lo sentado à sua mesa / Imaginar o alto pescoço espesso / A camisa aberta e branca / O branco do papel as aranhas da escrita / E a luz da vela — como em certos quadros — / Tomando tudo atento