EAU DE PARIS

Zementura itsasten nau

Paris gris honek.

Ezpain artetik

mingaina hondoratzen

eztarria itotzeraino.

Likatsu itsasten zait

larrura urdinabarra.

Zabor kiratseko

kolonia merkez

bustitzen nau,

arratoi eta katu kakez

igurzten dit aurpegia.

Inolaz ere ezin

lohitasunetik askatu.

Limurtu nahian

inguratzen nau

atzapar luzeez,

plegatu asmoz

urratzen dit azala

azkazal zorrotzez.

Zulo orotarik

jo nahi nau

Paris gris honek,

zulo bakoitza

ahulgune eta alugune

uste izanda.

Zementuzko langarrez

irentsi nahi nau Parisek.

Eta hala nabil egunero

grisetik erauzi beharrez.