esku ahurrean zizelkatutako

hieroglifiko

ulertezinak arakatzen

nire barruko isiltasuna dantzut

—trinkoa, sakona, urrezkoa—

ez dakit nola eskertu

jaiotza eta heriotzen

ziklo errepikatuetan

dagoeneko joan diren haiei

haiek guztiak, ikusi gabeak, ezezagunak

ez ote dira beraien bizitzak: zailak,

akatsez beteak, bilaketan beti

bide honetara bultzatzen nautenak?