ez daki ezer

ezer ez du ulertzen

bere baitan guztiz murgilduta

ahotsak entzuten ditu

behe-lainoz beteriko bere ariman

bat-batean pozak hartzen du

hats epela bezala

tristura gozo adierazezina

ze ederra den

triste eta zain egotea

oraindik hazten doan gorputzaren egonezina

bakarrik egon nahiko luke

amaren trajeak probatzen dabil

bata bestearengatik aldatzen ditu

eldarnio batean

izenen zerrendak errepasatzen ditu ea baten batek definitzen duen

liburuetan berea izan zitekeen biografia baten bila ari da

aurpegiz zatar samarra, zakarra

kristalezko puxikaz liluratua,

ispilua, itsasoak itzulitako

flotagailua

nahiko lituzke

deskubritu

bere zoria

bizitzan bere egitekoa

zure aurpegia

bere sekretua da