lo zaudela begiratzen zaitut

lezka hostozabaleko zure ohean non

hainbeste ume hazi izan ziren

nire lagun onenaren

alaba txikia

zure hatsak

esne eta kamamilazko uhin beroak

etxea blaitzen du osorik

zure loa

hain geldia, isila

helarazten dit

ez ote da aingeru bat

burua okerturik eta sorgin-orratzaren

hego gardenekin zaintzen zaituena?

arinegi zoaz hazten

zure loaldian, gehiegizko presarekin

ez dut ezertan

pentsatzen, besterik gabe begira ari natzaio

ume lokartuari

agian ume batek baino ez luke lortuko

bakeak egin ditzadan

munduarekin