ispilu aurrean orrazten ari da,

eskua gelditu egiten da zalantzati, orrazia erortzen uzten du

gerturatu gehiago aurpegia, ikuskatu, urrundu

berriz gerturatzeko

bai, aurpegia ere ez da berdina dagoeneko

ezta gorputza ere

eta eskuak —zure aspaldiko harrotasun ezkutua:

eskumutur finak, esku ahur luze meheak,

atzamar arinak— oraindik obeditzen dizute

hatz-koskorretako artikulazioen gaixotasun jarauntsia

nozitu arren

aldatzen noa, ez diot uzten aldatzeari

oharkabe

urtaro bakoitzean

nire bizkarreko paisaiarekin batera ispiluan

nire arima, ordea,

berdina da