AZKEN GABEKO UHALA

euri pean sartu naiz saltokian

plastikozko eskularru eta musuaurrekoaz

mahaietan tristura ilupa batez arrainak

animalia puska gorriak

—sarraski txipi ordenatu bat—

jende ezaguna neke sakonen

akupuntura saiotik pasa berri bezala

ezer maitatzen jarraitzeko poz doiarekin

—eroria ile zuztar ahantzien antzera—

kronika zaharretatik jaulki eta

behin-behinean iraute soilari emana

flysch tarte etzanetan metatzen dira emozioak

hamar minutu hamar egun edo

hamar mila urte batzen du harrizko hosto bakoitzak,

ordainkutxetako garaipen arku ondotik

etsipen irri zabalegiekin agurtzen dugu elkar

euri zirina besarkatzera egin dut

gurditxo erdi betea garraio

bustitasunari eskainiz bisaia paparra,

neure kautan galdezka ari naiz

zerbait hobearen katebegirako izangai ala

ergel nola bihurtu xuxen ikasteko

suertatu naizen aro honen petzero

arrainen begi larri haiek ogi xigorra birrinetan

barazkiak lerro-lerro ezpain estuko whiski botilak

utzi ditut desioen iturbururaino gibelatzen eta

etxeko isilaren oholesi ostera narran narama

erosi ez ditudanen nostalgia nabarrak