ALIEN

beste norbaiten arropak jantzita nabil

beste norbaiten gosariak egin dit diosala

sukaldeko mahai gainetik,

goizeko hotza ardura orratzez josia

jendearen aurpegian, eta busak ia hutsik

azalduko ez diren gonbidatuentzat kadirak gertu

nahi gabe bezala etorri zait gaudenen eta

ez daudenen arteko balizko enkontruen gero bat,

etorkizunean nago egin dut

ez zait begitandu orain iragan-berriaz oso bestelakoa,

beti gertatzen zait, hasten naiz pogo-dantzan

eta behatzak zapaltzen dizkit denbora futuroak

herio ikusi dut ondoren, eta asalda zedin betarik

eman gabe ni ez serioegi hartzeko eskatu diot

iraganetik natorren begitazio bat naizela,

agian ez gara izango postari traketsak baino

hildakoek noizbait igorri

maitasun mezuak garraio

hainbeste jenderen hitzekin mintzo naizela

hainbesteren orduak egunak gauak bizi izanda

tartean-tartean beste norbaiten soinean

sartuta nabilen bidaztia ez ote naizen sortzen zait

gauza ederra da

pertsona bakoitza behin bakarrik bizi eta

hain muturreko hilezkor izateko aukera