KEXURAKO ZIOAK

galtzerdi saretzen hasiei so nagokie

enara joan berrien nostalgiaz,

haien negua zulo bat da ni baitan,

haragi usaineko hosto zaintsuak

hor doaz ilunean behera

hainbat haurtzaro iraungi galdu zait

beso zabalduen perimetroan:

animalia otzanak kausitzen ditut

eldarnio etilikoetan,

badakizue, denborarekin

manera burgesak itsasten dira

ondo-bizien ariman

ñabardura hotzekin jotzen dute

arratsez autoen gurpilek

doinu ilaun bat euri gainean,

aterkiaren oihalak

izterrondoa busti dit, aldaka;

gauaren begi itsuetan egokitu naiz

etxeko giltzak eskuan

zohardiaren oroimena dut aliatu gehien

beldurrak ferekatzen nauenean:

zergatik niri zorion ukaldi hau orain

zeren pagutan, hori izango da beharbada

denek nire alde egin zuten postura

nigandik espero zena

erraza da zeuri

hitzen farfailaz hara

zerutik bezala etorri zaizuna

sobera lohitu beharrik gabe

beste inori oparitzea

uste dut

mende biren arteko ibi estuan

immunitatez gaixo egon naizela