[Harri landuzko bisaia dun]

Harri landuzko bisaia dun,

lur gogorrezko odola,

itsasotik etorria haiz.

Oro biltzen eta miatzen

eta arbuiatzen dun higandik

itsasoaren antzera. Bihotzean

isiltasuna dun, hitzak ditun

irentsirik. Iluna haiz.

Hiretzat egunsentia isilunea dun.

Eta lurraren ahotsen

antzerakoa haiz… putzuko

ontziaren talka,

suaren kanta,

sagar baten hots ahoskabea;

hitz etsiak

eta itzaltsuak atarietan,

haurraren garrasia… sekula ere

igarotzen ez diren gauzak.

Hi ez haiz itxuraldatzen. Iluna haiz.

Lurraren kolpe batek hetsiriko

upategia haiz,

non sartu zen

oinutsik behinola umea,

eta beti dun oroitzen.

Beti oroitzen den

gela iluna haiz,

antzinako etxarte hura

non zabaltzen den egunsentia.