Konpainia txarrak

Bada gizon bat pipaz pipatzen duena.

Han, ispiluan,

bada beste bat pipaz ari dena pipatzen.

Elkarri begira daude, parez pare.

Zinezkoa lasai dago, izan ere,

bestea irribarrez du ikusten.

Arestian beste gauza batzuk ikusi ditu.

Kezko atzealdean barrena

andrazko bisaia bat tenkaturik

irribarrez eta ergel bat hura miazkatuz

begiradaz, solasean.

Gero ergelak, solasaldian, heldu dio

berak ere eta irribarrexka bat urratu du.

Ergelaren irribarrexka.

Eta andrea tolestu egin da eta ezpainak estutu ditu,

ikusi izan balu bezala zerbait biluzia.

Orain, andreak gizonen gorputz biluziak

ikusten ditu goizetik arratsera,

baina biluzten da bera ere eta han gainean

egiten du lan, barrezka. Eta irribarrexkak ditu ikusten

eta egiten, lanean ari delarik: areago, lan erdia da

ongi eginiko irribarrexka. Alabaina,

bata hor dagoelarik txantxetan solasean,

min ematen du halaber ikusteak beste bat

(isilpean aditzen ari zena ergela solasean)

hark ere gogoan darabilela

gogo basa berbera.

Itzuliak dira andrea eta ergela

elkarren hatsak bisaian ematera; elkarren antza dute

apur bat, andreek eta ergelek,

eta pipak bafatzen du kontratupeko bisaia.

Kearen barrenean posible da keinu bat egitea

eta begiak erdi ixtea.

Andreak, bere gainean zintzilikaturik

solastatzen ari zaion hari, barrezka, egin dio itzuri.