HORTZETAKO ESKUILA

 

 

etxe ondoko muinora igo naiz

arkeologoak ibili ohi dira bertan

uda oro indusketak

gain horretan dago lurperatua burdin aroko murraila

 

aurtengo kanpainan ari direnak ikusi ditut

parean tokatu zaidanak ez dela zorterik izan

ez dutela izpirik ere bildu

baina bila jarraitzekotan direla

pala soka baldeekin batera

ez etsitzeko adina itxaropen ekarri dutela

 

eder ikusten dira goitik muinoaren azpiko bi herriak

txukun jarritako etxe multzoak bata bestearen ondoan

sugearena eginez errepidea ibaiaren lagun

inguruan barreiaturik baserriak

lantegiak futbol zelaia soro batzuk basilika

munduko tokirik ederrena

 

posible ote da bestelako hondeaketarik

galdetu diot arkeologo gazteari

behera zulatu ordez gora jotzea

historiaren goiko hortzei pasatzea eskuila

hor beheko herriek

etorkizunean ze patu izango duten ikusteko

lokatzak jango ote dituen

amaieran hondarrak estalita geratuko al diren

plazak dendak kaleak errotondak

 

ero bati bezala begiratu dit

bere bekainak garaitza arku bi

esan gabe esan dit egoteko lasai

muino hau ez zuela ekaitz batek tapatu

ez dela ponpeia

harea aurpegian pausatzen hasten zaigunean

ez garela ohartuko

alde egiteko aukera izango dela dena estali aurretik

etorkizuneko arkeologoek lurra harrotzean

zorte apur batekin ez gaituztela bertan aurkituko