HOBE MILA BOTOI

Kremailera zabaldu zenion

eta amodio guztia jausi zitzaizun zorura.

Egia esan eta hirurogeita hamar aldiz

zazpi gezurtatuko balu bezalako

begirakunea jartzen zizun.

Irribarre egiten zuen,

agertzear zegoen zauri bolkaniko hura

ikusiko ez balu bezala.

Mila aldiz esan zenion,

berak ez zuen deus ere ulertzen baina.

Eta oraindik, ikusten duzun bakoitzean,

arrainak tripan dabilzkizula,

azaltzeko gogoa egiten zaizu,

baina hura ihesean dago,

zure isiltasunetik, zure ahotsetik

kremaileradun bihotz horretan gordetzen dizunetik

ez baitu deus ulertuko

zuk ulertzen duzun bezala.

Deus ere ez.

Eta zure zorigaitzaren zioa bera dela

pentsatuko du emakume horrek.