Ganbara hartako gauza bakoitzak inguruan zuen paisaiaren lagin posible bat gordetzen zuen.

      Ferra herdoilduak, mandoa.

      Tamaina desberdinetako tranpek, tamaina desberdinetako animaliak: azeriak, saguak, untxiak, basurdeak.

      Galbaheak, gari alea.

      Entziklopediak (El libro de los “por qué”), fedea galdu duenarentzat kodigo etiko bat.

      Txongilak, usoak (txongila, bere ura edateko tarte eta guzti, usoak alde zituztenekoa).

      Igitai txikiak, mahasti bat bere hiponimo zoragarriekin: aihen, mulko, andui.

      Errobera baten pneumatiko apurtuak, karroa.

      Zerra dobleak, erreka ertzeko makalak eta arteak.

      Irratiak, mundua.

      Kakoak, ukuiluko zerria.

      Sareak eta hagak, olibondoak.

      Pasaporte errepublikano batek, beldurra eta askatasuna.

      Igitaiak, gari soro bat, eta urre koloreko olatuak haizearen menera.

      Zakuak, almendrak.

      Sokak, korapilo zaharrak.

      Aizkorak, olibondo, almendrondo eta gereziondoen adaxkak.

      Zumitzezko otarreak, patatak, zainzuriak, gereziak, alkatxofak.

      Olanak, zerua.

Amaigabea zen.