Egun eguzkitsu hartan ere, berrehun eta hirurogeita hamar mila bizitza berri munduratuko ziren. Bezperako zerbezak gehitxo luzatzeagatik buruko minez eta nagituta jaiki den neska gazte zurbil eta meharra goiz horretako gorpua erre zain dago. Hiru ordu luze emango ditu labeak gaur hil den emakume beltzaran eta txikiaren hezurrak 800 gradutan desegiten.

      Laneko txanda aldaketa tokatu zaionez, ez daki inor dagoen publikoarentzat errauskailuaren ate metalikoaren aurrean paratu ohi dituzten eserleku bakanetan. Hutsik daude guztiak eta, denbora erretzeko, aurreko mendeko poesia liburu bat irakurtzen jarraitu du alarmak jo duen arte.

      Argi gorri intermitentea itzali denerako, labearen behealdeko ontzi zapalera erori dira errautsak. Bertan utziko dituzte hozten.

      Ondoren, dena hauts xeheago bihurtuko duen kremuladorean sartu aurretik, burdinazko koilara luze eta mehe batez bereiziko ditu tanatorioko langileak, ganoragabe, txiklea ahoan bueltaka duela, gorpuak leuzkakeen bizitzaren errektifikazio edo gehikuntzetarako erabilitako bestelako materialak. Esaterako, gaur erraustu duten andrearen hortzetako inplanteen titanio pusketak.

      Ez dira bakarrak. Errautsen artetik, hamar bat milimetroko lau torloju eta plakatxo bat ere atera ditu pintzez. Azken asteetako gainerako piezak dituen kutxatxoan gorde ditu hauek ere. Titaniozkoak dira guztiak. Industria aeronautikoan berrerabiltzen omen dituzte, hala esan diote.