Goizean goizetik, inperioan pentsatzen

Katilu ertzeko esmaltean estutu ditugu ezpainak,

kafea estaltzen duen koipe geruza horrek noizbait

bihotzekoa eragingo digun jakitun.

Begiak eta hatzak zilarrezkoa ez den zilarrerian finko.

Leihotik at, olatuek zapart

hiri zaharreko horma ezpalduen kontra.

Mahai-zapi lakarretik altxatu dituzu eskuak,

profezia baten atariko. Dardara zure ezpainetan...

Esan nahi nuke: doala infernura etorkizuna.

Gure etorkizuna arratsalde hondoan datza.

Gure etorkizuna gurdia eta gurdizaina dabiltzan kale estua da.

Gurdizainak zalantzakor begiratu digu,

burua astinduz. Bitartean,

patxadaz kraskatu dut Leghorn oilo baten arrautza.

Lanbrotu zaizkizu begiak. Nigana jiratu eta teilatuetan gaindi

so egin diozu itsasoari. Geldi-geldi daude euliak ere.

Bigarren arrautza bat kraskatu dut.

Ttipiagotu egin dugu elkar, nonbait.