HAN

han goian ez da hemen behean bezala

han goian da gure izar uxoa erretinak lehertzen

desio ezkutuenen azken printza eternitatea destilatuz

begirada galduen zeruertza

han da aurrera egiten jarraitzeko

arrazoi guztien momentua

ekaitzaren ostean sortzen da ametsa

zeruaz bestaldeko goi lautadetan

oroz gain bakarturik

memoriaren kutxa beltza arakatzen dut

oroitzapen urrunak aurki ditzadan

han goian itsutu egiten gaitu arturratzeak

taupaden denbora mineralak ezdeus bilakatzen

garenak eta ez direnak garela sentiarazten du

itzalak hausten hasi aurretik

han goian beste altuera bat du pentsamenak