William Shakespeare

LXVI. hamalaukoa

SONNET LXVI

Guzti hontaz nekatuta, heriotz-atsedenari deiez nago:

Txiroa bertan behera utzia ikustea,

Ta berezko ez-eukia alaiki apaindua,

Ta on-uste garbiena helkaitzak saldua.

Ta urrezko zintasuna ahalkez baztertua,

Ta neska-araztasuna lazki likistua,

Ta gogo arteza bidegabez laidotua,

Ta indarra eragite argal batek ezindua.

Ta jakintza naguskerien menpeko,

Ta ergelak antzeduna zaintzen, maisu antzo,

Ta egi bakuna zozokeritzat hartua,

Ta zintzoa nagusi txarraren morroia.

Guzti hontaz nekatuta, nahiko nuke joan,

Maitea utziko ez banu bakarrik ni hiltzean.

        1953