Euskera zeruan

Gotzon bat ahuspeztu da

Jaunaren aurrean,

ta hegoak apalduta

esaten dautso holan:

«Aita, Zeuri inoiz bere

iraindu ez zaituan

eta galdu-zorian

egoan hizkuntzak

badakizu burua

jaso egin daula,

Zeuk gura zenduan lez,

ta badaukazala

inoiz ez eukiriko

olerkari goiak.

Herri ta ele guztien

ahots bikainenak

dantzuguzan bertoko

kantari-taldean

euskara zahar-garbiak

bere aurkezleak

eduki behar dauz-ta,

emoidazu baia

eusko-olerkari

bila lurrera nadintzat».

Irribarre gozoaz

Aita maitekorrak

ezpainak zabaldu ta

esan eutson «Zoaz».

Ortzi goia lagata

hodeien artetik

aingerua lurrera

lastertxo zen jaitsi.

Eusko-olerkari artean

hautatu euzan bi.

Biak donoki-gaiak,

biak bihotz-garbi,

biak buru-argiak,

ta gogo-kantari.

Laster jakin genduan

hil zela Lizardi

ta honen atzez Bedoña

joan zela, hegamin...

        1933