Eleizalde hil da

Euzkadi amaren bihotzetik negar malkoa jausi da.

Malko samina, odol-malkoa, min-oinaze den malkoa,

        Min-oinaze den malkoa.

Maite-maiterik eban semea, bera anaien eredua,

Bihotz-gizona, buru argia, eroan dau Heriotzak!

        Eroan dau Heriotzak!

Balbe ankerra! Gazte direla hobeak kentzen dauskuzu.

Zeure hotz hori kentzeko noski euren bihotzak biozuz?

        Euren bihotzak biozuz?

Oi! bai beroa «Axe»-bihotza! Bere burua bai zoli.

Euskal gaietan, Jel-ikaskintzan zor dautsoguna berari!

        Zor dautsoguna berari!

Jakidietan izar nagusi, aintza utzi eban Ama-arren.

Bera adimenaz haundia baitzan, haundiagoa bihotzez.

        Haundiagoa bihotzez.

Langile zintzo! Aberri-lanak bere bizitza bete eban.

Bular sutsua, ba beldur asperra, ez ziren izan beretzat.

        Ez ziren izan beretzat.

«Edur barria baizen garbia» gura eban Ama ikusi.

Lortu baino lehen hil da. Oi, laster, ikusko ahal dau zerutik!

        Ikusko ahal dau zerutik!

        1923