Otoi bat

Jesusen oin horiek, bide orotan gaindi

hautsa bil duzuenok, nire hau ez ezetsi.

Urrundik bada ere, narraikizu, Jauna,

itxaron, oin ederrok, banaiz zuengana.

O, Jesusen eskuak, beti zabalduak,

barkatu ta osatzeko edonoiz gertuak;

garbitu beharrean, Jauna, natorkizu,

adiskide-besarka gozoa emadazu.

Jesusen begi horiek, giza-argalkeria

ikusten duzuenak, zuritu nirea.

Hobena hobenaren gain, izan nauzu alderrai,

zure poz garbi hori gozatzeko ez naiz gai.

Jesusen belarriok!, bekatariaren

deia entzuteko beti zabalik zaudeten

belarriok, behartsu honen otoia entzun,

inoiz geldi ez nadintzat zuregandik urrun.

Jesusen bihotz horrek, nire epel hau sutu,

gidatu nire oinak, eskuok garbitu,

ta begi-belarriok gai egizkizu egin

zuri begira ta adi beti bizi nadin.

        Caracas, 1955eko irailak 11