MAMUEK BAKEAN UTZ GAITZATEN

Maracaiboko portu ondoan

mozkortu ginen tekila merkez,

urdanga eta marinel zaharren kontuak entzuten,

tabernatik atera gintuzten arte.

Armada atzerritarren banderak baikinen

kolpatu gintuen lurraren kontra

trapu panamarra zeraman ontziko eskifaiak.

Periodiko saltzaileak urrutiko parajeetan

gertatzen ziren bonbardaketen, gerrateen eta

kalamitateen berri bakarrik ematen zuen

errenta ez ordaintzearren auzokideak

kalera bota zituzten ditxosozko egunean.

Karrikan behera dagoen ile-apaindegiko

iragarkien aurrean geratuta zeuden mutikoak,

adi-adi pelikuletako damei joranez begira,

poltsikoetan eskuak igurzten zituzten bitartean.

Eta gure amuma agiraka zebilen beti,

autotzar hura erosi genuenean lez.

Oraindik gauerdian whiskiz horditu

eta pilulak hartzen ditugu

barrenak lasaitu asmoz,

haiek guztiak ahazteko,

bizitza deritzogun estrata honetan

mamuek bakean utz gaitzaten,

34. autobusean gauero etxeratzean

lo geratzen den ene bihotzeko

neskato laztanaren antzera...

hiriko etxe-sailetan ezkutatzen diren

piztiekin amets gaiztorik ez izateko.