Izozmendiak
Izozmendiak
2003, poesia
96 orrialde
84-95511-58-4
azala: Jugatx Duņabeitia
Juanra Madariaga
1962, Bilbo
 
2009, poesia
1992, poesia
 

EPIZENTROA LURRIKARAN BEZALA

 

Desagertzen ari zara

haizeak basamortuetako urratsak

ezabatzen dituen bezala,

urak harturiko

errotuladorez idatziriko helbidea bezala,

urteetan zehar arbelean

iraun duen palindromo hura bezala,

izozmendien beldur ihes egiten duen

iparraldeko eguzki dudakorra bezala,

arratsaldeko hareatzak

uraren azken arnasa xurgatzen duen bezala.

 

Desagertzen ari zara

telebistako marra zuri-beltzen atzeko

irudi higatuen moduan,

zainak zabalduz geroztik, mainontziaren tantek

gorritasuna daramaten moduan,

ikusten ari zaren zerbait sinesten ez duzunean

begiak gogor igurtzi ondoren

airean agertzen diren argi geldiezin haien moduan.

 

Horrela desagertzen ari zara,

abstrakzio baten zentzua bezala,

denetarako erabiltzen den keinu hura bezala,

denborak irentsitako kandela baten bizitza bezala,

balak espazioan bezala,

epizentroa lurrikaran bezala,

euria errekan bezala,

zirkuak eta trapezistak bezala,

ametsek zaharkituta.