Harrien lauhazka
Harrien lauhazka
1998, poesia
96 orrialde
84-86766-91-5
azala: Iņaki Martiarena
Iņigo Aranbarri
1963, Azkoitia
 
2018, narrazioak
2014, nobela
2011, nobela
2008, nobela
2006, saiakera
2000, poesia
1997, kronika
1994, nobela
1989, poesia
1986, poesia
 

 

NIRE ESKUALTASUNAZ  BI HITZ

 

Ni ez naiz Astiz kapitaina

Nigatik harrotu badituzue ere etxe guztiak errudun xerka

Ni ez naiz Harguindeguy jenerala

Nigatik ekarri badituzue ere hizpidera

        munduko deserriratuak

Nire eskuek ez dute pikanarik oratu

Nire begiek ez dute irteteko agindurik eman

Ez dute aginterik, ez dute zuzentzaren iparrik

Eta sinetsidazue, ez diot aberriari atzerik eman nahi

Baina ez naiz Harguindeguy atxiloketa patrullak

Buenos Airesko etorbide hutsetara bidaltzen

Zaldi aldarraien belaze behinola

Astiz zuena da Harguindeguy jenerala zuena da

Hamaika aldiz kontatu badiet neuk ere maite ditudanei

Badela neuri ere etxean kontatu bezala neuri ere

Gorde bezala eskuz esku ahopean babes emandako

Lurralde eder bat itsasoaz bestalde

Inoiz nahi dugunean ahal dugunean

Urrats lasaituz itzultzeko inoiz

Hil edo bizirik ostera ere gozo

Ezti jasoko gaituen lurralde ttiki bat

Baina ez esan zuetar bat naizenik, galdua betirako

Nire aberriak ez du itsas gainean irristatzen den

        hegazkinik

Esan ahoz aho hegazkinik ez izateagatik galdu ditugula

Beti galdu beharrekoak hamaika euzkadi eder

Nire aberriak ez du Mekanika Eskolarik armadarentzat

Ez du atxiloketa agindurik ez du argindar kablerik

Nire aberria traidore da, ihesi dabil

Ez du Belgrano 1144ko euskal etxean atsedenik hartzen

Urteak dira ez naizela aberkideen mahaietara eseri

Horregatik, ez esan ni ere Harguindeguy izan naitekeenik

Nire aberria urpean bizi da, ez daki igeri

Hogei milatik gora dago nire aberritik lehorra

Arrotz ditudan milaka aberkide ditudanak arrotz

Valeryren itsas hilarrietarik habitatuena

Izan ginenaren itzal, inoiz izanbakoaren geriza

Etorkizuneko umekiak ozeanoetan azalera ezin

Alferrik da, nire begiek ez dute itsasargirik biltzen

Eta aberkide arrotzak ditut lagun erorian

Horrela da, nire aberriak zailak ditu koordenadak

Horra gure lurraldearen argazkirik gozoena hemen

Urak ez dira gozoak beltz dira

Gauez botatzen gaituzte beti

Iluntasuna dardarka jartzen duen

        helikoptero hegalen hotsa

Eta uren astintze urduria gero, oihuak

Norbaiten birao bat

Marrazoen itzalak eta isiltasuna

Ez nazazue zuen biktima zerrendetan oroitu

Ez dut eskualdun izan nahi Astiz zen eskualduna

Harguindeguy jenerala zen eskualduna

Segi ezazue euren bila arren

Haiek ez dira gorrotoaren etxaldeetan bizi

Ez itzazue inoiz ere zeuen memoriatik egotz