Ama ama jantzita ama

aski berpiztu ez diren

hildako xamurrak bazterturik

gero bideak ibili ditugu

egunen gainean beren hotzean

iraungitzen diren itsaso baitaratuak

eta gurean aieruaren lurrunak

oroitzapenekin lagunduta hiltzen gara

lurrun izoztuek sastakatzen dituzte

                                              azken-aurreko profeziak

gurekin fio direnen

deialdia ahanzturaren neurrira

diluitutako presentziei jarraitzeko

                                            begi zarratuak

besteren heriotzaz beteak denbora

hobi komun ilun hori non lurperatu ohi baitugu

lan dorpeen eta beren egunen artean

hil baino lehen norbaitek deituko

digulako esperantzan

eta deitzen badigute apirilean izan dadila

eguzkia gazitua gazituak olibak

beltzak beltza ogia eta korrelatoa

baina titarerik gabeko orratzen arteko

batailetan mutilatutako zure esku ttikia zen

                                                         nire aberria