Paseoa hiri batetik

 

Bazterrik gabeko hiri batetik

paseatzen ari naiz

                         arratsak ispiluen agurren

keen gezurra esaten du

itzulerak salatzen baitituzte

                                       bakarrik utzi nau

urrutiko neskatxen igarotzeak

ez dute nire izena esan ez dute dekretatu

                                                            nire heriotza

orduan itzultzen naiz

oroitzapenaren pasabide apainduetara

azalak haragi beteak siluetak

                                         beren larruetan

betazalak ixten direneko hotsa

                                            eta agian

agian oihu literario batek jarri zion izena

zoriontsu izan nintzen uneari

                                          itzalean

beti itzalean

                 lorerik gabeko neskatxen itzalean.