Utzitako etxea

 

Orain badakit bizipozak

utzi egin duela etxe hori.

Orain badakit mutiko bat

negarrez dela amagandik urrun.

 

Uneoro marrazten zait gogoan

ohe hotz huts baten irudia,

esku bat gorputz baten bila

alferrik, minez, hutsminez.

 

Ikusten dut sutondoan

gorputz makal baten itzala,

bizibakoak diruditen besoen geriza.

 

Harantzago, mutiko triste bat

inude zahar nekatuaren altzoan,

katilu-esnea iraulita tapizean.

 

Leihoa zabalik dago

eta loreak zimel itzalpean.

Atearen sorbaldara jausi da errezela

eta ontzian ura falta da.

 

Katua, begirada hotz gatzila,

hara-hona dabil mantso, astitsu.

Kandelak, bere azken sugarrean,

ezerezaren bidea hartu du.

 

Orain badakit bizipozak

utzi egin duela etxe hori.

Orain badakit mutiko bat

negarrez dela amagandik urrun.

 

Hala ere, nik, goibel eta burutik eginda

badiraut nire ametsaren ildoan.

Nire maite-lagun kutuna, poesia,

zurekin elkartzera noa.