1915: Otsaila

Larruzko jaka, larruzko zangozorroak jantzirik, ingeniari satsua

Bere makina mekanikoaren aurrean dabil

Sagetatik jalgitako irudi baten gisara,

Grettir edo Skarpheddin balitz bezala,

Errege baten ibilera harroarekin.

Eta makinak atzetik segitzen dio nekez eta astiro

Piztia mitologiko baten antzera.

Sorgindu eta katigaturiko Grendelek bezala,

Baina haren zorte txarrak ez dit sagarik idatzaraziko

Eta zuek ere ez diozue burezur misteriotsua hautsiko,

Oi, zuek, literaturgile sobera ikasi, sobera zorrotz eta dotore horiek!

Ezta zuek ere, latatik jaten duzuen errealistok,

Zuek, eleberrien biderkatzaileok!

Bera badabil eta ni banabil,

Bera gelditzen da eta ni gelditzen naiz.

Bera gizajendea da eta ni arteak.

Gu legez kanpokoak gara.

Gerra hau ez da gure gerra,

Bi aldeetarik ezein da gure aldea:

Mediebalismo petral bat,

Merkataritza sabel lodi, tripa-handia,

Gure aldean ez dago inor:

Emagalduak, tximuak, erretorikoak,

Buru-zigortzaileak! Dies irae bezain

Beltza izaten ari den urte batean,

Ezkutuko bazter-bidea baino ez dugu inguruan,

Ezkutuko adaxkak eta haien kimuak lore-begietan lehertzen dira