Poesia kaiera
XLV. Kantua
Lukurreriaz
Lukurreriaz inork ez du izanen harri oneko etxerik,
Koskor bakoitza leun mozturik eta ongi egokiturik,
haren diseinu ederrak aurpegia estaltzen diolarik.
lukurreriaz
Ez da izango bere elizako horman paradisua margoturik daukan gizonik
harpes et lutes
Eta ama birjinak ez du izanen mezua non jaso
Eta argi-koroa ez da ebakidura batetik jalgiko;
lukurreriaz inork ikusi ez Gonzaga edota haren ohaideak,
Ez da margorik eginen gure artean bizirik iraun dezan
Baina eginez gero, saltzeko eginen dute, baita fite saltzeko ere
lukurreriaz, naturaren aurkako bekatu hori,
zure ogia pilda ustelez egina izanen da,
papera bezain lehorra izanen da zure ogia,
gari metarik ez, ezta irin tinkorik ere,
lukurreriaz ez dago muga zehatzik
eta inork ez du bere bizilekua aurkitzerik izanen.
Hargina bere harritik aldentzen du lukurreriak,
ehulea bere ehundegitik
Lukurreriaz
Artilea ez da azokara heltzen
Ardiei ez diete etekinik ateratzen,
Lukurreria izurritea da, lukurreriak
Sehiari eskuan duen orratza kamusten dio
eta iruleari trebantza eragozten.
Pietro Lombardo ez zen lukurreriaz heldu gure artera
Duccio ez zen lukurreriaz jin
Ezta Piero della Francesca ere;
lukurreriaz ez zen Zuan Bellin-ik izanen.
“La Calumnia” ez zuen lukurreriak margotu.
Fra Angelico ez zen lukurreriaz etorri, eta ez Ambrogio Praedis ere
Adamo me fecit.
Sinaturiko harlanduzko elizarik
ez zen izanen lukurreriaz.
Lukurreriaz Saint Trophime-rik ez,
lukurreriaz Saint Hilaire-rik ez.
Lukurreriak zizela herdoiltzen du
artisaua eta artisau-lana herdoiltzen ditu
haria eta ehundegia hortzikatu eta karraskatzen.
Inork ez zuen urrea ehotzen ikasi
bere txantiloian;
Lapislazuliak xangrea du lukurreriagatik;
gorrimina ehundu barik legoke
Esmeraldak ez luke Memling kausituko;
Lukurreriak haurra akabatzen du umetokian
Gizon gazteari gorteatzea galarazten dio
ohera elbarritasuna dakar
eta emaztegai gaztearen eta senargaiaren artean
etzan ohi da
CONTRA NATURAM
Eleusis-era emagalduak ekarri dituzte,
Oturuntzarako prest daude hilotzak
lukurreriaren manuz.
Canto XLV
With Usura
With usura hath no man a house of good stone / each block cut smooth and well fitting / that design might cover their face, / with usura / hath no man a painted paradise on his church wall / harpes et luz / or where virgin receiveth message / and halo projects from incision, / with usura / seeth no man Gonzaga his heirs and his concubines / no picture is made to endure nor to live with / but it is made to sell and sell quickly / with usura, sin against nature, / is thy bread ever more of stale rags / is thy bread dry as paper, / with no mountain wheat, no strong flour / with usura the line grows thick / with usura is no clear demarcation / and no man can find site for his dwelling. / Stonecutter is kept from his tone / weaver is kept from his loom // With usura / wool comes not to market / sheep bringeth no gain with usura / Usura is a murrain, usura / blunteth the needle in the maid’s hand / and stoppeth the spinner’s cunning. Pietro Lombardo / came not by usura / Duccio came not by usura / nor Pier della Francesca; Zuan Bellin’ not by usura / nor was ‘La Calunnia’ painted. / Came not by usura Angelico; came not Ambrogio Praedis, / Came no church of cut stone signed // Adamo me fecit. / Not by usura St. Trophime / Not by usura Saint Hilaire, / Usura rusteth the chisel / It rusteth the craft and the craftsman / It gnaweth the thread in the loom / None learneth to weave gold in her pattern; / Azure hath a canker by usura; cramoisi is unbroidered / Emerald findeth no Memling / Usura slayeth the child in the womb / It stayeth the young man’s courting / It hath brought palsey to bed, lyeth / between the young bride and her bridegroom / CONTRA NATURAM / They have brought whores for Eleusis / Corpses are set to banquet / at behest of usura.