Agindua

Zoazte, ene kantuok, bakartiengana, pozik ezin egon daitezkeenengana,

Zoazte halaber nerbioetatik jota daudenengana, konbentzioen esklaboengana,

Eraman iezaiezue ene erdeinua euren zapaltzaileekiko,

Joan zaitezte ur hotzezko uhin handi bat legez,

Eraman ene erdeinua zapaltzaileekiko.

Hitz egin ezazue oharkabeko zapalkuntzaren kontra,

Hitz egin ezazue irudimenik gabeko tiraniaren kontra,

Hitz egin ezazue esteken kontra.

Jo ezazue eneaduraz hiltzen ari den burgesarengana,

Auzo pobreetako emakumeengana,

Deitoragarriki ezkonduengana,

Jo ezazue euren porrota ezkutatzen dutenengana,

Dohakabeki parekatuengana,

Erositako emaztearengana,

Behartutako emakumearengana.

Jo ezazue lizun samurrak direnengana,

Euren desira samurrak zapuztuak izan zituztenengana,

Abia zaitezte izurrite baten moduan munduko ergelkeriaren gainean;

Abia zaitezte nabalaren ahoa bezala honen kontra,

Gogortu itzazue hari meheak,

Ekar iezaiezue konfiantza arimako gorbel eta garroei

Zoazte adiskideki,

Argi mintzo zaitezte,

Bila itzazue irrikaz gaizki eta ongi berriak,

Egon zaitezte zapalkuntza mota guztien aurka,

Zoazte, adinean aitzinatu ahala, zaildu direnengana,

Edozerekiko interesa galdu dutenengana.

Zoazte familian itotzen diren nerabeengana—

Izugarria benetan eta gaitzesgarria

Hiru belaunaldi etxe berean elkarrekin metaturik ikustea!

Kimuak dituen zuhaitz zahar bat dirudi,

Aldi berean zenbait adar ustel erortzen zaizkiola.

Zoazte kanpora eta aurre egin besteen iritziei,

Zoazte odolaren landare-esklabotzaren aurka,

Egon zaitezte beti herentzia-legeen aurka.