Eresia

Nire ahizparen etxeko neska batek

amesgaiztoa darama

txorienak bezain geldi dauden

begien atzean.

Odolak dei egitean

letoizko eraztun batean ezkutatzen da

ez malkoek ez elikadurak

alda ezin dezaketena.

Baina zirkulu batek ez du sufritzen

eta ametsik ere ezin du egin.

Neskaren hatzak elkartzen dira, sustrai ezkondu batean

gauak, jada, ezin du hautsi

ezta eguzkiak ere sendatu

laster, bero zuri gupidagabeak,

amesgaizto-begiak

erreko dizkio

agata bihurtu

mihi isila

silex bilakatu.

Orduan, kolpea du joko

baina ez da inoiz gehiago

odoletan hasiko.