Lehen liburuaren ostekoa

Papera ez da atsegina ezta krudela ere

zuria baino ez, neutraletan neutral

eta errealitatea, orain,

neure beso-puska marroi hau da

erritmo hautsietan dantzan

toki hil honetan zehar.

Idatzi ditudan poema guztiak

xurgatutako herrialde baten errepaso historikoa dira

epaiketa txiki bat

ehizatu ditut, eta eztulka bota,

kanporatu ditut, hein batean, umeen antzera.

Orain garbi daukat eztarria

akaso berriz mintzatuko naiz.

Idatzi ditudan poema guztiek

liburu txiki bat osatzen dute

nire iraganaren azal hilak, harrokeriazko adabakitan

mudaturik suge-larrua nola, aldegiteen liburu bat

orain

nahi dudana egin dezaket.

Maita ditzaket, edo gorrotatu,

eroso edo epel sentitzeko baliatu,

oihal gisa edo dekoratzeko,

panpina modura edo saski japoniarrak josteko,

alfonbra edo sorginkeriatarako;

erabil ditzaket magia egiteko,

edo sortzeko argiontziak edo musika,

aholkuak edo batzorde txiki bat,

mukizapiak edo denbora-pasak edo

erabili eta botatzeko pixoihalak.

Su bilaka ditzaket

edo sutarako egur

kantu, edo paper-kate.

Edo den-denak tolestu eta paperezko haizagailu bihur ditzaket

nire senarraren afaria freskatzeko.