Ikatza

Ni

naiz erabateko belztasuna, hitz egina

lurraren barrunbeetatik.

Hainbat modutan egon zaitezke irekirik

nola bilakatzen den diamante bat sugar-korapilo

nola bilakatzen den soinua hitz, kolorezko

nork zer ordaintzen duen arabera, mintzatzeko.

Hitz batzuk irekirik daude diamanteak bezala

kristalezko leihoetan

kanporantz kantuan, eguzkiaren kolpe igarokorrean.

Gero, badaude beste hitz batzuk, grapatutako apustuak bezala

zulotxodun liburu batean —erosi eta sinatu eta orria erauzi—

eta datorrena datorrela, aukerak aukera,

taloiak hor dirau

gaizki ateratako hortz, ertza zartaturik.

Hitz batzuk nire eztarrian bizi dira

sugegorrien moduan ugaltzen. Bestetzuek eguzkia ezagutzen dute

ijitoen moduan dabiltza xerka nire mihi gainean

ezpainen artean eztanda egiteko

txolarre gazteen gisan, arrautza-oskola leherraraziz.

Hitz batzuek

oinazea dakarkidate.

Maitasuna hitz bat da, irekirik egoteko beste modu bat.

Diamantea sugar-korapilo bihurtu ahala

beltza naiz lurraren barrunbeetatik natorrelako

orain aitortu nire hitza harribitxia dela, argi betean.